Kahvaltı yapıyorum, masanın üzerinde,
Yerlerde kediler var, gözleri üzerimde…
Karınları aç değil, mama daima hazır,
Fakat bunlar görgüsüz, utanmaz ve arsızdır…
Beyaz peynirim, çayım, rafadan yumurtam var,
Bakıp izlemekteler, göz hakları hep var…
İçlerinden birisi, sandalyeme uzanmış,
Ama hiç yiyemiyor, şahsımız yasaklamış…
Hakkını atıyorum, özel örtü üstüne,
Diğerleri kapıyor, gelmiyor hiç önüne…
Hayvan yanlış yer seçmiş, oysa bunu biliyor,
Masam onlara yasak, niçin ısrar ediyor?
Dedim bâtılı seçtin, yanlış yola tırmandın,
Oradan in aşağı, sonra aç kalacaksın…
Israrla hiç inmedi, peynir hakkı kalmadı,
Sonra kahvaltım bitti, yanlış yerde aldandı…
Ertesi gün bir baktım, masama hiç çıkmıyor,
Göz hakları geliyor, batıla aldanmıyor…
(2013)
Mehmet Tevfik TemiztürkKayıt Tarihi : 17.12.2013 16:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!