Ne zaman seni yazsam.
Kaybolurum duygularımın türevinde
Ararım seni limitler dahilinde,
Çıkarsın karşıma hep sonsuzlukta.
Çözülmesi zor bir denglem olur,
Rasyonel düşüncelerin,
Zifiri bir karanlıktı,
İnsanların gözleri yoktu.
Görmüyorlardı önlerini,
Kör köstebekler gibi.
Ay çıkmadı,güneş doğmadı.
Karım,
Canım,
Baldan tatlı,
Kaymağım......
Özlemelere doyamadığım
Bir yerlere koyamadığım.
Ne yaptığımız kaygısında
Olmadık hiç bir zaman.
Martı kuşlarını ürkütmedik,
Denizden rızkını aldığı zaman.
Bir işimiz oldu her zaman,
Türküleri kaybolmuş şehrin varoşlarında,
Sen hangi aşkını aramaktasın.
Çalı dibinden havalanan; her bıldırcın kanadında,
Sen ki gölgende saklanmaktasın.
././..
Hayrullah Cırık
Haykırmayın türküler haykırmayın.
Beni başımdan alıp gitmeyin.
Sen söylersin bütün duygu yükünle.
İçinde ben varım bilmezmisin.
Ben halkım bağırdığın her mısrada varım.
Hadi bana bir türkü söyle
Nağmeleri sıcak olsun
Açayım ben koynum uda
Hepsi içime dolsun
Bıçak kesmez Hayrabolu soğuğunu
Dondurur biçare eder adamı
Adamın hası harmanda belli olur
Ya bir tas ayran getirir
Yada tutar işin bir ucundan
Terleyerek terine ortak olur
Orak bir elinde türküde varsa dilinde
Bulmuşsun adamın hasını sen
Ağlarsın bazı geceler
Gözyaşlarını silen olmaz.
Bir hece düğümlenir.
Boğulursun ağzından çıkmaz.
Saklanırsın gecenin karanlığına
Kimseler görmesin diye.
Seni seviyorum desem inanmazsın.
Bakmadın ki gözlerime.
İki kulağın tıkalı; kulak vermedin sözlerime.
Ben engin deniz içinde bir liman;
Bir demir atıp girmedin kalbime
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!