Bitti sanma sevgimi, çıkmıyorsun aklımdan.
Gelip geçse de yıllar, solsa gül her sonbahar,
Kaplasa sis ufkumu, kalsa ellerim naçar,
Bitti sanma sevgimi, çıkmıyorsun aklımdan.
Sönmeyen ateş gibi, yanıyorsun içimde,
Ne umutlar bıraktık sokaklarda
Bazen öfkeli bazen suskunduk biz
Hayaller kurduk biten akşamlarda
Sevdaya küskün aşka kırgındık biz.
Varılmaz sandığımız zamanlarda
Aylarca beklenen hasretle yandı bu şehir
Kara bulutlar kapladı üstünü solunan zehir
Sensiz doğurdu sabahları sensiz geceler
Senin yokluğunda kutladı yeni yılı Balıkesir
Daha nice yıllar geçecek belki bu şehirde
Çiğ süt emmedim ben anamdan
Yalan değil hayat savaşım
Şüphem yok damardaki kandan
Bunun için diktir şu başım
Ne söylerse doğrudur dilim
Çıkıp ta karşıma deştin yaramı
Hayal dünyasında yaşıyordum ben
Yazılmış anlıma bahtı karalı
Nasıl mutlu sevenler şaşarım ben.
Görmedim huzuru doğuştan körüm
Bir gün seninde hüzün çökerse gönlüne,
Bil ki saçılan yerlere anılarındır.
Bir damla yaş düşerse o an gözlerine,
Bil ki bu kırık bir kalbin bedduasıdır.
İçinde halen cevapsız sorular varsa,
Ömür dediğin nedir ki?
Bir kerrat cetveli gibi
Çarpa çarpa birbirine
Şu çile dolu günleri.
Bakarsın, bir anda bitmişsin.
Ömrün akmış, bir su gibi.
Aklına gelirde bir gün ararsan
Karanfillere sor çekinme sakın
Sönmüşse yıldızlar karanlıktaysan
Hasrettir işte bu düş sanma sakın
Sızlarsa yüreğin ağlarsa kalbin
Hadi gel artık;
Uzakları yakın eyle.
Avuç dolusu deniz kokuları getir,
İçinde senin kokunda olsun.
Martı çığlıklarını getir,
Sevgimizi taşısın bütün gemiler.
BENİ
Erince ömrüm son demine
Kar suyuyla yıkayın beni
Bir karış toprağın içine
Karanfillerle gömün beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!