Hayrettin Geçkin Şiirleri - Şair Hayrett ...

daha büyük
bir güç elde etme
peşindeydi che
don kişot’la buluşabilse

yoksa

şiir bir göçtür baba
yolda her iş gelir başına
ve bir başına çekip gitmedir
ne adres var elinde ne pusula

şiir bir gençlik kuşudur baba

gidersen / yarım kalır bu şarkı
saatler durur / konuşmaz duvarlar
kaygıya kapılır camlarda güneş
serçeler kanatlarında unutur uçmayı
saçaklar ıssız kalır

yüzün geceydi
ellerin ayışığına akıyordu
beyaz beyaz gülüyordun

saçların yazdı
diz kapaklarının üstüne kadar çıkmıştı bahar

bu, sarılıp yattığım hasretin…
uzun bir yolculuk…
ayışığı lekesi yastığımdaki

bu, duvardaki kilim
yanan evlerin kül rengi

Kefen de mi yoktu ne
Rüyamda ölü gördüm
Bu kenti

Sonra
Kuşlar da çekip gitti

iki de bir
şu kocaman eşitsizliklere
takılıyor gözüm

acaba
ben olsaydım

HAYRETTİN GEÇKİN
Hayrettin Geçkin, Artvin – Şavşat doğumlu, öğretmen.
Her düşünceden, her kültürden ve her renkten bir çiçek tarlasına dönüşmüş yeryüzü düşçüsü. Şiddet karşıtı ve de… Şairliğine ilişkin yorumu şöyle Geçkin’in: “Kafamda, eğer şair olacaksam, düşçü- gerçekçi / lirik-simyacı bir şair olmalıyım diye geçirirdim. Çabam hala o yönde”.

Üç yıl, Kocaeli Üniversitesi’nin bir biriminde şiir dersleri veren Geçkin’in; Ada, Afrodisyas Sanat, Ahenk, Akademi Gökyüzü, Berfin Bahar, Çalı, Forum Edebiyat, İnsancıl, Kıyı, Şair Çıkmazı, Uzak ülke, On Altı Kırk Beş, Öküz, Bizim Sanat, Eski, Tay, Sanat Cephesi, Taflan ve Varlık gibi ülkemizin önde gelen edebiyat ve sanat dergilerinde yayımlanmış pek çok şiiri ve yazıları bulunmaktadır. Ayrıca bu ve benzeri dergilerde Geçkin hakkında yazılan yazılar da yer almaktadır.

Ben
yanlış ağaç
yitik orman
baltalardan
kaçıyorum

sana kelepçe
senin inandıkların

ikimizden bir ‘biz’ yapma önerisiyle
neden diz çöktüm sanıyorsun karşında