Haykırış Şiiri - Olcay Köse

bu kent şimdi ağlatıyor beni
özledim annemi ölmeyi
gitsem yerim yok gidecek
istasyonların yıkık vagonları arasında kalmış
paslı raylar gibiyim
sevmişimki öyle böyle değil
ölümüne
ve bu kentin en ıssız vadisine

gömüyorum sevgimi
ölüler vadisine
ölümsüz sevgiler vadisine
arasına göz yaşlarımı iliştirip
çekip gitmek istiyorum
hiç dönmemek geriye
çükü hayat geriye dönenlere
şans tanımaz

bu acı beni bitirecek biliyorum
kalbimin en aşk yerine saplanan
hançeri sökemiyorum
hançerin ucunda bir tebessüm
iki kara kaş iki kara göz

kurşunlara gelsem
bukadar sızlamaz yüreğim
bu ne illet şeymiş
unutulurmu zamanla bilemem
çünkü hayat birdaha kabul etmiyor beni
dönemem