Yine gecelerden sen olmuştu İstanbul'da
Hani şu rengarenk yalnızlığın gözler olduğu anda
Sustu dilim, görmedi ki gözüm..
Acıdı hançerlediğin bu yaralı gönlüm.
Derken hiç sevmediğin kışın o vefasız ayazında,
İki kelime yankılandı kulaklarımda...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
