İçimi titretiyor bu his…
Sormasaydım da duymasaydım bunları,
Sormasaydım da bilmeseydim bunları,
İzlemeseydim de görmeseydim bunları,
Şimde ben kendimi nerede görmeliyim,
Şimdi ben sana hangi soruları yöneltmeliyim,
Ben en iyisi sen hiç yokmuşsun gibi davranayım.
Peki o zaman kendi kendime konuşmuş olmaz mıyım?
Peki o zaman ben deli mi oluyorum?
Hayır,
Hayır tabiki de! ! !
Ben sadece duydukları karşısında şok geçiren bir insan’ı canlandırmış olacağım…
Ama sen yaptıkların karşısında tüm hayatını sorgulamak zorunda kalan bir “varlığı” canlandıracaksın..
SAYGILARIMLA…
27/04/2010 00:58
Kayıt Tarihi : 7.4.2011 17:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kaan Karaduman](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/04/07/hayir-48.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!