Korkarım kirlenir beyaz topuklar,
Bahtımı yoluna seremem, hayır!
Bir kutsal ateştir o tomurcuklar,
Ellerim kavrulur, deremem hayır!
Gözünde güneşi kahreden ışık,
Gök kubbe sana, sen de ona âşık.
Toprakla kavgalı suyla barışık,
Gönlüme gir deme, giremem hayır!
Aşkın gülle gibi yerle bir etti,
Bütün sevdiklerim beni terk etti.
Bu ettiğin naz artık cana yetti,
Senle mutluluğa eremem, hayır!
Seni boşluklar sarsın kucak diye,
Tutuşsun saçında ay, ocak diye,
Gönlümü eline oyuncak diye,
İsteme veremem, veremem hayır!
(Şubat 1990 Kırıkkale/10.12.1995 Isparta)
Kazım Çandır
Kayıt Tarihi : 12.10.2017 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kırıkkale'de yazıldı. Isparta'da tamamlandı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!