HaYıR Şiiri - İrem Çakıroğlu

Uykularıma dökülen
Zührevi bir Pavlus gibi
Kuyulara atılmış bebekler, ağlatamaz ninnileri
Yeşil erik ağaçları gölgesinde
Hanımellerinin koparılan elleri
Koklansada sarı, sıcak
Ağır, sarkak dudaklarımda uçuklayınca hayat
Mazideki fotoğraflarda çatlar duvakları gelinlerin
Karınlarından serçe kuşları havalanır
Yetim bir çocuğun
Üşümüş burnuna konduramaz öpücüklerini
Gelemez, yorgun düşmüş
Beyaz gözlü merhamet