Örülmüş ağ gibi ruhsuz kelimelerle
Laflar döküldü yolumun sapaklarına.
Üstünü örtemediğim hakikatlerle
Mani olamıyor gözüm kapaklarına.
Önüme geçip set örmesin bu dünyalık
Lime lime bölündü susuz topraklarım.
Üzüntü gelip kollarımda ters doğmasın
Melaldi ezelden benim öteki adım.
Hatırım geçmiyor lav döken sıcaklara
Aşıp gidiyor boyumu dağlık alevler.
Yollarım çıksa dahi serin ırmaklara
Ateşsiz yakıyor içimi kuytu evler.
Hayalleri ölüyor her yerde yurdumun
Akıntıda boğuluyor sanki bir anlık.
Yetişip tutacakken kenardan umudu
Atıl bırakıyor ortada kör karanlık.
Ölçüsüz dünyada tek hakikat var: hayat.
Ümidim hayatta ruh ölmeden yaşamak.
Hatırımda uçsuz bucaksız dert olsa da
Yatıştıran bedenimi, bir karış toprak.
Kayıt Tarihi : 6.9.2023 10:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!