Hayatımda ilk kez Şiiri - Ferhangi Şiir

Hayatımda İlk Kez

Hayatımda ilk kez biri bana
“Kendine çok dikkat et” dedi.

Anlamış onun kalbini taşıdığımı herhalde…
Rastgele, yürürken aklına geleyim sızlasın için…

Zaman sen olmayınca geçmiyor, sen olmayınca yetmiyor….
Üşüyorsan söyle, seni bir kat daha seveyim.
Bak! papatya mevsimi geldi.
Mevsimlerden papatyayı severim.
Sonra seni…
Sonra yine seni…
ve hep seni.

Kim istemez mutlu olmayı ama mutsuzluğa da var mısın?
Çık gel bir kez daha,
Çık gel bir kez daha beni bozguna uğrat, ben güzel değil miyim?

Neden kuş koymuyorlar yoluma?
Ben sana kızsam, kendime küserim…
En çok seni aradım.
Gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydi…
Gözlerin silindi zamanla…
Dedim ya,
Eylül’dü
Savruluşu, bundandı kimsesizliğimizin.
Sonra dalgalar geldi bile, sonra mavilik adı her yerimizin;
Nasıl hatırlıyorsan dünyayı, öyle.

Kötülüklerin büsbütün egemen olduğu, namussuz bir çağ bu biliyor musun?

Hasret kalmışız, yüreği güzel insanlara.
Bazen sadece yorgun oluyor insan,
Ne küs, ne yalnız, ne de aşık…
Ama sen yine de gitme.
Gidersen peşinden gelmem,
Ama kalırsan bu masalın sonunu birlikte öğreniriz.

Meğer ne çok canı yanarmış insanın, baktığı yerde göremeyince
Görmek istediğini.

Bir gün aklına gelecek olursam, bana şiir ısmarla.
Eylül’ü konuşalım.

Cemal Süreya