Hayat yolcusu Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlıer

XX

Şu ben’ mi, yıllardır yolda yürüyen
Bir garip yolcuyum, hayat yolunda
Susuzluk açlık ne, bile bilmeden
Yol giden yolcuyum, dağın başında.

XX

Oldum’ da, bir yolcu, gibi görünen
Düştüm ben yollara, yolu bilmeden
Ömrümde, şöyle bir sefa sürmeden
Yol giden yolcuyum, hayat yolunda

XX

Bir garip oldum’ da, halkın gözünde
Yüzüme bakan yok, baktım her yerde
Ömrümü bitirdim, geldim son deme
Beklerim ben şimdi, dünya hanında.

XX

Çıktım’ da ben yola, Allah aşkına
Ne işler ne dertler, gördüm yollarda
Yıllarca gezdim’ de, yüksek dağlarda
Kendimi bitirdim, sefa sürmeden.

XX

Kul Ahmet, yoluna çıkmış giderken
Taşırdır ömrünü, yorgun omzunda
Dermiş’ ki bir handa yatıp beklerken
Bir garip yolcuyum, hayat yolunda.

XX