Hayat Yolcusu Şiiri - Zeliha Çakır

Bir hiçlik karmaşası bu
Ya da hayatta var olma çabası
Uzattım ellerimi tutabileyim diye
En yakınımda olmana rağmen
Hep en uzağımdın sen.
Sebepsiz sualsizdin
Nedenin yoktu hesap vermeye
Yalnızdım çok yalnız
Belki bu yüzdendi seni istemem
Sana bu kadar özlem duymam.
Kim bilir senin ne ümitlerin vardı
Hayattan ne istedin ne buldun
Belli ki sende yorgunsun
Senide rüzgarına katmış, savrulmuşsun
Bundandır bana uzak oluşun
Merak etme ben üzmem seni
Bir adım atsan ellerim hiç bırakmayacak
Bu hayata inat hep yanında olacağım
Yeter ki sende inan..