memlekette yoksulluktan bıkmıştım
dönmem diye köprüleri yıkmıştım
umut kağnısıyla yola çıkmıştım
felek çomak soktu tekerlerime
ne eşim ne dostum ne emmi dayı
hiç birinden göremedim faydayı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
-duygular gelmiş dile emir vermiş kaleme yazmışta yazmış şair arkadaşım ..fikret dikmen..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta