Uzun, ince bir yol gibi…
Doğumla başladı yolculuğumuz.
Tozpembe bir rüyadır hayalimizde
Çocukluğumuz.
Ağır ağır çıktık merdivenleri,
Arttıkça arttı sorumluluğumuz.
Büküldü belimiz, düştü saçlara aklar,
Biter mi yorgunluğumuz.
Türlü dünya işleri başımızda,
Kağıttan bir kuledir kurduğumuz.
Sılayla gurbet arasında gider gelir,
Gönül yurdumuz.
Nerde şimdi o sevgililer,
Yanıp tutuştuğumuz.
Çölde bir serapmış görünen,
Peşinden koştuğumuz.
Perişan halimiz, kırık.. dökük.
Paramparça ruhumuz.
Öyle bir ateş ki yanar içimizde,
Kordur elimizde tuttuğumuz.
Fayda yoktur bacıdan, kardeşten,
Sevgidendir yoksulluğumuz.
Boşaymış onca emek, boşunaymış,
Bitiyor umudumuz.
Tükendi özlemlerimiz bir bir,
Ölümdür kavuştuğumuz.
Ölümdür buluştuğumuz...
Kayıt Tarihi : 25.11.2008 13:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Genç yaşta kabre verdiğimiz sevgili dostum Avukat Abdi Baloğlu'nun vefatı ve cenazesinin kaldırılması sonrasında yaşadığım yoğun acının, hüznün ve duygusal yoğunluğun sonunda kalemimden dökülenlerdir bu şiir..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!