Hayat Durağı Şiiri - Nesli Özsoyman

Bazen her şey o kadar üst üste , üstüne gelir ve birikir ki …

Ne olduğunu şaşırırsın , elinden gelse o an zamanı durdurmak istersin. Müziğin sesini son ses açıp , içinden bağıra bağıra haykırırsın. Ama duyan yok , bilen yok. Kendi tekelinde dönüp durursun.

Kimi zaman korkarsın ; Her şeyin tepetaklak ters yüze olmasından , Kimi zaman ; Sadece mutlu olmak istersin , Kimi zamansa ; sadece durup , bir komvoy mutluluk otobüsünün gelmesini beklersin.

Sonuç olarak ; Hayat durağında , kafamızda ne evirip , çevirirsek o karşımıza çıkar. Ve en güzel ilaç ; sabretmekten geçer.

Hayatımızda ; Figuran mı , başrol mü olduğunu bilmediğimiz kişilerin canımızı yakmasına izin veriyoruz , bedelinide biz ödüyoruz. Figuranla başrol oyuncu aynı kefede tartılmaz. Hayatımıza girenlerin kalıcı mı , geçici mi olduğundan emin olmadan onları kalbimizin en derin köşesine koyuyoruz. Hangi biri hak ediyorsa , o külçe altın değeri.