Hayat Böyle Birşeydi Şiiri - Celal Bahar

Hayat böyle bir şeydi işte,
Vaktiyle,
Dünyayı versem yetmez dediğine,
Gün gelip,
Selam dahi vermeye değmez diyorsun,
Bir zamanlar tüm kalbinle sevdim dediğine,
Gariptir ki;
Sudan bir bahane ile veda ediyorsun...

Hayat böyle bir şeydi işte,
Vaktiyle,
Her ne yapsam terk etmez dediğinin,
Gün gelip,
Umutsuzca ardından bakıyorsun,
Bir zamanlar asla benimle kalmaz dediğini,
İhtiyaç duyduğunda hep yanında buluyorsun.

Hayat böyle bir şeydi işte,
Yükseklerde iken düşüyorsun,
Yaz güneşinde üşüyorsun,
Her şey bitti derken bir el uzanıyor,
Tutuyorsun.
Dayanamam dediğin yerde dayanıyor,
Kırıldığın yerden tekrar şifa buluyorsun...

Hayat böyle bir şeydi işte,
Rüya gibi,
An gibi yaşıyor,
Sonra da yaşadıklarına şaşıyorsun.
Bir ömür tükenip yaklaşınca beden toprağa,
Sen hayatın ne olduğunu,
Yeni yeni anlıyorsun.
Hayat böyle bir şeydi maalesef,
Sen gürültü patırtı içinde,
Farkına bile varmıyorsun...