Mevsim seni anlatır bana...
Önce kokun girer,
kapalı pencere pervazlarından.
Yayılır odanın her yerine...
Usulca kopar takvim yaprakları,
hafif bir esintiyle.
Uçuşur gider yıllar kapı aralarından.
Mevsim seni anlatır bana...
Cama yağan yağmur damlaları gibi
dökülür gözyaşlarım.
Buğulanır tozlu bir resim
odanın duvarlarında...
Gözlerim seni arar, bulamaz!
Kokun kalır sadece demli bir çay kıvamında.
Mevsim seni anlatır bana...
Çiçekleri dökülür birbir ağaçların,
rengi solar yüzümün çiçeğe
dönük yanında.
Son bir sigara yakılır,
biri biter dertlerin!
Nasıl olsa diğerleri kapıda.
(6 Nisan 2001)
Kayıt Tarihi : 30.4.2004 16:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!