Hayat Şiiri - Adem Çavuşoglu

ölmekteyiz hergün yaşamaya inat,
kapılar ardında kaldı hayat,
şerefin şerefsizligi bogdugu yerde,
gökyüzüne ölüm gibi bir nida fırlat,

barındırmakta hayat gönlünde binlerce kalleşi,
at artık ellerinden aşk denen leşi,
bir namus ve bir sıgara mazlumların sevgili eşi,
git haykırışlarda göm zulüm denen güneşi,

karanlıklara bürünmüş o gariplerin feryadı,
hangi rıhtımda kaldı gecelerin girdabı,
gör artık tertemiz sanılan fahişe ruhları,
ve namus oldu insanlıgın tek maskarası,

heyhat! kaç şeref vurulup alnından düştü yere,
yemin etmedikmi ölmek için geceye,
kanat sesi var ölüm kuşunun penceremde,
ve bir tebessüm dudaklarımda giderken ölüme.