Geç Nefisten Şiiri - Adem Çavuşoglu

Geç nefisten ey başını secdeye,
sakın gelecekten medet eyleme,
iki sözün birinde Allah söyle,
nasıl yaşadıysan ölürsün öyle,

Çamurdansın unutmayasın aslını,
yıkarlar bir gün elbet dünya tahtını,
koymazlar kimsede kimsenin ahtını,
bak etrafına ölenler hep yaşlımı,

Nice işler görüp durma boşuna,
bağlanır bir gün çabutlar başına,
kim doymuş ki sen doyasın yaşına,
yazarlar öldü diye mezar taşına,

Geçici ol ey ademim nefisten,
kısadır koca dünya bir nefesten,
ibaret hepsi bir kuru hevesten,
otlar türer bir gün kabrin üstünde...