Neredesin ey ölüm denen küheylan?
Kirlenmiş yılların son şevkinde zaman,
O eller ki kaçıyor en büyük günahından,
Bekleme bir medet şehvetin kollarında ölmüş ruhtan,
Sen misin ölüm,şahlanan göklerin şafakında,
Dalgalı denizlerin binbir renkli afakında,
Kahpece kıvrılıp yatan zamanın koynunda,
Alevden dökülen damlalar gibi alnımda...
Bir umut,bir hayal,bir çırpınış hayat fakında,
Renksiz ruhun tüter odamda,
Gözlerim güneş gibi durur damda,
Biter çileler elbet ömür paydosunda.
Kayıt Tarihi : 30.3.2011 15:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adem Çavuşoglu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/30/nerdesin-637.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!