Hayat Şiiri - Mehmet İsa Akkoyun

Ansızın gece çöker tan vakti sabahlara ve dünde ölür güzel gözler
Şımartılmıştır geçen seneler ve zamana yenik düşer verilen bütün sözler
Yaşanamamışlarda kalır peş peşe, olacak umuduyla beklenen düşler
Ellerinde izi kalır kaybettiklerinin yarınlar inatla seni bekler

Bu günde yaşamış genç bir ihtiyar gömülür yakınlarda huzurludur yüzler gönüller güler
Maziye takılmış bu günü unutmuş yaşlı bir kız ölür yürürken, solunda birikmiştir özlemler
Nefessiz kalır gündüzler, yalnızlıkla süslenir bitirilmeyen keşkelerle dolu geceler
Yazın da üşür o beden kışta kalmıştır bağımlı soğuk düşünceler

Bir soluk kadardır hayat kimseye çok şey vaat etmez
Dünle yarına çok şey bağlama bu gün asla bir daha geri gelmez
Yaşam kaynağı yürektir attıkça yaşadığına dair kuşkuya yer verilmez
Güzel gülen umutlu tebessüme hiçbir zaman sırt çevirmez

Göz bebeklerinde yetişir her şey, sen bakıp görmesen de
Uyanır uyanmaz bak çevrene, yeni gün başlamıştır kum taneleri düşecektir istemesen de
Bir hayat serüveni bahşedilmişse bu bedene, yarına umutla bakmalı yaşlı gözlerinde
Her solukta dem bulmalı sevincin, cesurdur yarını gururla bekleyen, her şey elinde