Yalnız Uğultu Şiiri - Mehmet İsa Akkoyun

Bir düş kuruyorum henüz on dörtlük genç kızın hüznünde
Kimsesiz unutulmuş kitaplarla yoldaş yine yaş var gözlerinde
Bir şiir var dilinde acı bir anı ayrılık var hep sözlerinde
Sormuyor hiçbir şeyi şüphesiz biliyor yaşatacağı şeyi özünde

Hay di kalk ve yürü hayata sımsıkı tutunamayan solgun gül bahçesi
Sen her vaktin açılmış çiçeğisin uyan kırılmış umudun gölgesi
Sımsıkı sarıl bana bak tek sensin bu hayatın neşesi
Yanakların üşümüş sil artık görmeyen gözlerini titremesin incecik sesin

Doyamam sana yetmez zaman biliyorum sevdiğim sevgilim
Bırakma ne olur ellerimi yaşa benim için güzelim
Ben sensiz yapamam nefes alamam bir şey ifade etmez sözlerim
Bir tesellim olsun yoksan gidişleri her zaman özlerim

Bak yine babam geliyor elinde bir gizli paket
Kesin bize bir şey almış kalk hadi acele et
Bu sefer birlikte bir şey kırmadık demiyecez bizi affet
Az kaldı ne olursun ileşeceksin biliyorum sabret