Beyaz bir kağıtta dindiriyordum hasretini. Senin dışında her şey ve herkes bana yabancı.
Yüzüm parmak izlerini arıyor, dudaklarım buselerini.
Saçlarım parmaklarını özlüyor, kulaklarım sesini.
Yine sana bolca hasret var avuçlarımda.
Bu perşembe sabahında sana günaydın deyip öperek uyandırmak varken, uzaktan uzağa "günaydın" demek ne acı.
Oysa buram buram kokuyor hasretin. Artık avutamıyorum hasret bebeklerimi.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta