Acı, bir akşam saatinde düştü yüreğime
Güneşte kopup gelen bir maden gibi.
Bedenim katlanırken göğsümün üzerine
Genizimi yoğun bir duman kazıdı sanki.
Yarınım umut doludu halbuki,
İlk defa içimden gelerek tebessüm ettiğime,
Yine gülücükten bir demet sunacaktım yepyeni.
Hatalar ve yalnışlardan bahseden üç beş cümle;
Sonuç: Umut çöplüğüne yolladım hayallerimi.
Başımı omzuna dayayıp gözlerimi kapatmak,
Boğazın serin rüzgarını dinlemek istemiştim oysaki.
Kalbimdeki 'Sen' ısıtırken bedenimi,
Ondan uzak kalan ellerimi, ellerinle ısıtmayı dilemiştim.
Saçlarını yüzüme bir tül pede gibi örtüp,
Gözlerimi açtığımda yakamozları görmeyi hayal etmiştim.
Son kalan martının çığlığı da kaybolduğunda,
Sana bırak söylemeyi, yazmayı bile cesaret edemediğim
Adını fısıldarken;
Sonuna 'Seni Seviyorum' eklemeyi arzu etmiştim.
Günaydın!
Yine bir rüyadan uyandım...
Kayıt Tarihi : 17.5.2008 23:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!