Çok şey istemedim bu hayatta,
Tek odalı bir çatı belki,
İçinde küçük bir kilim,
Tek kişilik bir pencere...
En çok kitap olsun yanımda,
Bir de kalem ve kağıtlar...
Minderimde oturup yalnızlığımla
Onlara gömüleyim...
Çok şey beklemedim ömrümde,
Yanımda olan gözüme baktığında
Ruhumun halini bilsin.
Büyük süprizler degil,
Düşünerek bir avuç toprak getirsin.
Birlikte tohum ekelim ona.
Fidan olduğunda dallarında
Hayallerimizi sallardık salincakla.
Ve uzun uzadiya yollar olsun önümüzde.
Nefes nefese kalıncaya kadar yürüdüğümüz,
Nefessiz saydığımız kuşlarla beraber.
Rüzgarın homurtusu bozsun sessizliği sadece,
Ve ardında kalan olmasın sessizce.
El sallayıp yokluktaki kuşlara yürüyelim
Doğaya eşlik edercesine..
Kayıt Tarihi : 3.4.2023 21:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne kadar az şey istiyorum şu hayatta bir bilsen.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!