Bir Avuç Kum Şiiri - Zeynep Karabulut

Zeynep Karabulut
112

ŞİİR


14

TAKİPÇİ

Bir Avuç Kum

Ve sen akıp giderken parmaklarımın arasından bakakaldım ardından,
Kahretmeye bile yetişemedi kalbim, sabretmek şöyle dursun...
Sıksam avucumu kalır miydi birkaç parçan
Yada hatıranın kokusu siner mi üzerime.
Sesine yaklaşasım varken nefesine kalınan hasretin cehenneminde kavrulan
Huzursuz ve gurursuz bir adım daha atmaya korkar oldum
Önüm uçurum,ardım kör kuyu..sesim kesik..ayaklarım yara..
Ataklar içerisinde,sensizim...
Hızır ol da gel bana...Bir avuç kum ol,bir acı kahve.Bir kelam ol düş dilime şu düşler ülkesinde.Kalksın tüm ilkelerim.
Bir avuç kum ol..bir parça toprak. Burası benim ülkem,diyeyim

Zeynep Karabulut
Kayıt Tarihi : 2.5.2023 22:59:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Bir kum tanesinden çöllle sesleniş benim ki.Heyhat! O beni duyar mı ki?

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Zeynep Karabulut