Hayal Ülkesi Şiiri - Özlem Çay

.....
sevdayı, perondan kalkan
son trenle uğurlamanın üzerinden
hayli zaman geçmişti.
bir kaç küfü üstünde anı,
bir kaç damla, biraz da karalama..
umut etmeyi unutmuş muydum?
bulamadığımdı bir türlü..
bir kelebeğin yaşama tutunma arzusu neydi?
ben biliyorum.
adımlar hep ürkek tezat bir cesaret..
yalnızlığın da aşk gibi tek kişilik olduğu gerçeği
şurada duruyor,
insanlık hep inkar ediyor lakin..
yüklemsiz o'nlu cümleler
ispatı oysa ki..
tek özne daima o...
aslında ben hep sen..
sen kâh üstü karalanan,
ķâh satır aralarına sızan,
kâh şiir olup ölen..
adressiz, isimsiz bir hayal....öz/