kış günü her yer buz tutmuş, yavaşça yaklaşıyorsun pencereye,
saçakları sokaklara sarkan çatılardaki kuşları düşün,
birbirlerine sokuluşlarını, kursakları boş belki…
bir yetim, ışıklı bir spor ayakkabıdır tek hayali,
ya da kırmızı bir bisiklet, düşünmez karnının açlığını,
nasıl olsa görmüştür bir fırın camekanında sıcak ekmeği...
izbede kalmış bir kimsesizi, eli yüzü nicedir sabun görmemiş,
ve girmemiştir midesine bir yudum çorba, derindir bakışları,
insanı delip geçer, öylesine etkilidir, sızlatır yürek içini...
hastane odalarını düşün, herkesin isteği sıhhat bulup,
kavuşmaktır yuvasına bir an öce ve sarılmaktır sevdiklerine,
ve bir çaresiz, nasılda çare bekler çaresizlikten...
Ve hayal et;
gül ister her şey, gülümse ister gözlerinle ve yüreğinle,
sevgi sunduğunu anlar onlar, seni görmese de, bilmese de,
sevgi görülmez ki zaten, hissedilir, hayal edilir ve yaşanır...
hayal edebiliyorsan en güzel şeyleri, hissediyorsan sevgiyi dolu dolu,
mutlu olmak istiyorsan hep iyi şeyler düşün, iyi şeyler hayal et,
işte budur yaşamak ve budur mutlu olabilmenin tek yolu...
30.09.2011
Hatice AkKayıt Tarihi : 29.7.2015 23:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hatice Ak](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/07/29/hayal-karin-doyurmaz.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!