Gidişinin 147 nci gecesi
Gözlerimi diktim köşedeki sokak lambasına
Işığın altından geçmeni bekliyorum
Pencereden içeri giren yağmur damlaları
Gözlerimden süzülen yaşlara karışıyor
Mum ışığının aydınlattığı resmine bakıyorum
Ne kadarda özlemişim seni bir bilsen
Ellerinin dokunduğu her eşya
Gümüş çerçevede duran resmimiz
Ve o çok sevdiğin mavi hırkam
Her gece seni getiriyor bana
Hep sensiz geliyorsun yanıma,
Kara bulutlar çökmüş şimdi o güzel hatıralara
Herşey bir mazi olmuş artık
Gelmeyeceğini bile bile baktığım her kapı sesinde
Umutlarımın tükendiğini hissediyorum
Ve gidişinin 147 nci gecesine rağmen
Seni hala hatıralarla seviyorum.
Kayıt Tarihi : 22.6.2001 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!