Hatır Sormuyor Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

HATIR SORMUYOR

Eğitim öğretime ihtiyacı var iken,
Uzattığım lokmayı hamd ederek yer iken,
Tut elimi bırakma, yardım eyle der iken,

And içip söz verenler, sözlerinde durmuyor,
Dün kahrını çektiğim, bu gün hatır sormuyor.

Bilmiyorum ne oldu, nasıl geldik bu hale,
Başımızda patladı, hasret denen ihale,
Çıraklar palazlanıp, kat edince merhale,

Tefekküre şüküre kafasını yormuyor,
Dün kahrını çektiğim, bu gün hatır sormuyor.

Gözlerim buğulandı, maziyi ettim hayal,
Kesem infilak etti, elde kalmadı riyal,
Hal böyle olunca da yaklaşıp evlat iyal ,

Kin nefreti terk edip, sohbetten dem vurmuyor,
Dün kahrını çektiğim, bu gün hatır sormuyor.

Kaderin cilvesi bu, ruhen bitkin haldeyim,
Daha dün neredeydim, bu gün nerelerdeyim,
Bir yol gösterenim yok, kalkıp kime gideyim,

Taş yerinden oynadı, gediğe oturmuyor,
Dün kahrını çektiğim, bu gün hatır sormuyor.

Müşterek değil miydi, hayat kâr da zarar da,
Söyler misin ne oldu, tüm dostlarım firarda,
Hiç birisi durup ta aldığımız karar da,

El atarak yabaya harmanı savurmuyor,
Dün kahrını çektiğim, bu gün hatır sormuyor.

Bir Müçtehit olarak ahvalime şaşırdım,
Helal lokma kazandım, ne çırptım ne aşırdım,
Son damlayı dökerek suyu ben mi taşırdım,

Bahane eyleyerek helvayı kavurmuyor,
Dün kahrını çektiğim, bu gün hatır sormuyor
İsmet Murat
(Müçtehit)