Hatice Olkuner Şiirleri - Şair Hatice Ol ...

Uykusuz bu gecede yine şafak söküyor
Hasret yüklü gözlerim dinmez yaşlar döküyor
Sensizlik bu gönlüme hüzünleri ekiyor
Gel artık ey sevgili kışlarım bahar olsun

İnan sensiz dinmiyor yüreğimdeki sızım

Ben gecenin gölgesinde,
Kızıl sancılardan,
Beyaz kundaklara belenmiş,
Umutlar doğurdum.

Müebbet yemiş,

Yokluğunla...
Büyüyor koyu karanlıklar
Hasretin cehenneminde yanıyor yüreğim
Geceyi sarsan anılarda,
Beyhude çığlıklarım.
İsyanlarıma sağır bütün saatler.

Servete güvenen duygusuz insan,
Kula kul olunmaz, Allah katında...
Zavallı, riyakar ey gamsız insan,
Kula kul olunmaz, Allah katında...

Boş yere sığınma imana, dine

Tek güzel bir cümle bekleme benden
Şakıyan bu dilim sustu bilesin
Acı sözler kaldı geriye senden
Kırdığın bu gönül küstü bilesin

Ne söyleyim bilmem ki acaba kader sana
Reva görülür mü hiç böyle seven insana
Yük mü geldim söyleyin dostlar ben bu cihana
Ne isterler acaba benim masum halimden

Kırdılar umut ile tutunduğum dalları

Tırnağın var ise başını kaşı
Medet umma ne evlatdan ne yârdan...
Boğazında korlar bir kaşık aşı
Medet umma ne evlatdan, ne yârdan..

Beden değil sade, ruhum ezilir

Acıyan yanımı bir kez görmedin
Merak edip ahvalimi sormadın
Gönül yaram, kanar iken sarmadın
Mevla'ya havale eyledim seni...

Sanma ki her günün böyle geçecek

Cennet kokulundum soldu çiçeğim
Sendin benim oysa bütün gerçeğim
Ardından umutla gül ekeceğim
Gittiğin yollarda ize muhtacım...

Türküler saza küs, şiir kaleme

Yüzünde maskeler tanınmaz özü
İtimat edilmez dilinde sözü
Azınan yetinmez yüksekte gözü
Aç gönlü doyurmak mümkün mü söyle

Mevkiye aldanıp insanı seçer