Hatice Kara Şiirleri - Şair Hatice Kara

Güzde baharı Sende hayatı var etmiş Rabbim
Bundan gayrısı nedir ki ? Bilmedim

Seni anlatmaya Ey gönül
Ne lisan yeter ne ömür

Yaktım limanı haydi keşkeler boğulsun
Sen yoksan ardına düşmeyen yorulsun
İçimdeki hazan yansa tütse ne çıkar
Bir ah ki düştü hale seninle mühür olsun

Sen ol
Kör kuyulara aydınlık yeryüzüne yağmur
Sen ol
Sevgiliye bir çift kanat bedene dirayet
Sen ol
Çetin kışlara bahar yalnızlığa merhem

Ve bir an olur herşey değişir
Zaman değişir hayat değişir
Ve Dünyan değişir değişirsin
Gülüşün artık bambaşkadır
Onu değiştiren mi
Sen tanelerde gizlisin

Gecedeki huzura
Yüreğini ser gitsin

Sessiz caddeler gibisin
Konuşsam herkez duyar
Sussam yalnızca sen

Sevgi
Gönüle misafir
Bedene can
Kalbe ilaçtır

Gönül genişliğim,herşeye var oluşlarım,sonsuzlukda ise kayboluşlarım, derin dalışlarım,aşırıya kaçışlarım,elemde bile dinç oluşlarım,sevgide var kendimde yok oluşlarım... Ey!tüm bunlara ve nicelerine, sebeb olan YAR!!! sana sonsuz hamd olsun!!!

Sükut gönlün anahtarıdır
Çalmadan açıp girer