Hatice Kara Şiirleri - Şair Hatice Kara

Yalnızca bilen anlar değerin ne olduğunu
bilen ise dosttur yanında olmasada olur
hatıra düşen bir avuç tebessüm gibidir
kalbe hemhal akla sırdaş olur
ince ince düşünür mesela
güzelliği ve zerafeti özüyle hissettirir

Dünya dar bir çember Dönüp dönüp duruyor
Aynı yere geliyor Aynı hissettirmiyor

Tamah etmedim etmem
Gönlümü almadan gitmem
Olurum bir kuruya talim
Seni senle bırakıp da gitmem

Gönlü güzele rast gelsin gözlerin
Ondan gayrısına olmasın sözlerin
Ah çeksede küle dönmüş hislerin
Onunla bahar eder yalnızca yüreğin

Bu sabah gönlünü demle
Çayın demi bulunur
Birazda kendini dinle
Beden elbet yorulur

Kifayetsiz kalmasın dilin
Gönül bağını güçlendir
Varsın dilin lal olsun
Çünkü gönül misafir

Kapatma kapılarını
Aç gönül pınarını
Kor gibi yanan yüreğin
Elbet birgün tâç olur

Gayrı seninle bu ömür
Herdem bin bahar eder
Acep gülüşündeki inciler
Gönlümde kaç bahar eder

Hayatı hayatına göre yaşarsın
Ya hayatsın ya hayattasın

Seninle olduk bir ömür hemdem
Bahar olur açar yalnızca gülfem
Dahi emsâl olmaz gönülde mübhem
Ol halime çarem yüreğime merhem