Öyle ıssız kaldım ki; Sen yoksun, gülüşün yok.
Kuş uçmaz, kervan geçmez oldu gönül yurdumdan
Öksüz hatıralarımda hayalin yok, düşüşün yok
En son resim, hüzünlü bakışların, ardımdan
Varlığın uzaklarda, yokluğun içimdedir
Yüreğim firakından perişan biçimdedir
Hicranımın izleri ağarmış saçımdadır
Hasretinden kavrulup, helak oldum derdimden
Ne yaptımsa sevdanı gönlümden silemedim
Yâr diye senden başka kimseyi dilemedim
Aşkın hayat mı bana, ölüm mü? Bilemedim
Söyle ! Bu ağır yükü, kim alacak sırtımdan?
Bu azabıma sebep, bilemem hangi günah
Hasretin çilesinden çektiğim kaçıncı ah
Umarım şu halime insaf eder de Allah
İnşirah nasip eder o ilahi yardımdan
Müptelasıdır gönül varlığının, aşkının
Sensizken viranedir hali gönül köşkünün
Her tekrarı ardından dilimdeki meşkinin
Sevdan damlar kalbime dualarla virdimden
07 Aralık 2022 Emin Yıldız
Emin Yıldız 2Kayıt Tarihi : 13.2.2024 10:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!