Aşkın ateşiyle gönül köşkünde,
Zevraki aşkıyla yanmayan bilmez.
Issız gecelerin zalim koynunda,
Diyardan diyara göçmeyen bilmez
Dostlarım kovarken beni başından
Dört mevsim hüzünle geçti başımdan
Biçare gönlüme aşk kumaşından
Hasret kefenini biçmeyen bilmez
Sabahlar olmuyor meyhanelerde
Ömrüm bitap oldu divanelerde
Nazlı yar uğruna viranelerde
Şeyda bülbül gibi ötmeyen bilmez
Görün kalbimi ki var daha neler
Dertlerim bin oldu içimde meler
Efkârlı gözlerden, billur taneler
Süzülüp yanağa düşmeyen bilmez
Buğulu camlardan gel diyen çağrı
Teselli eylemez ezdiğin bağrı
Sol göğüsüm üstüne çektiğim ağrı
Gece uykusunu bölmeyen bilmez.
Seyret öldüğünde bu harabını,
Topraklar üstünde say serabını
Sevda imbiğinden aşk şarabını
Damıtıp damıtıp içmeyen bilmez.
23/05/2011/Ayhan BYARAM
Kayıt Tarihi : 23.5.2011 01:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aşkın ateşiyle gönül köşkünde,
Zevraki aşkıyla yanmayan bilmez.
Issız gecelerin zalim koynunda,
Diyardan diyara göçmeyen bilmez
Aşkın ateşiyle gönül köşkünde,
Zevraki aşkıyla yanmayan bilmez.
Issız gecelerin zalim koynunda,
Diyardan diyara göçmeyen bilmez
SEVGİLERİMLE..........
Selam ve sevgiyle.
TÜM YORUMLAR (39)