Hasret koşusu Şiiri - Cevat Çeştepe

Koşuyorum…
karanlıkların sığınağında., kapan iskeleleri tam karşımda duruyor
bulanık sularda çatanalar sevişiyor., ara bozan oluyorum aralarına
yürekten taşan hasretle yandığına aldırmadan., kollarım kulaç atıyor
kucakla beni Haliç., şişesiz kezzap artığı sulardan geliyorum sana
arsız işgalciler değil., hep senin oturman için her şiirimin başlığında.,
en uzak dizelerden başlayıp., kalem seni yeniden yazmaya geliyor…
. . ,
/Merhaba marangoz Aleko., matbaacı İsmail abi., hala açılmamış dükkanlarınızın kepenkleri., yoksa öldünüz mü... / Merhaba., dar sokak aralarının çift kale top oynayan çocukları., hala büyümediniz mi... / Merhaba Filozof., haydi en ağırından bir küfür salla., bak gene karşılaştık işte aynı sofrada... / Merhaba balık pazarının balık., çiçek pasajının çiçek kokularıyla açan sarhoşluklarım…/ Merhaba en uzak sahillerden görünmez heyecanlarla el sallayışlarım..,merhaba…/
. . ,
Koşuyorum ..,
öfkemden bedava avans alıp., kesilmiş soluğuma yerleştiriyorum
arkamdan hiçbir tramvay ve galata kulesi yetişemiyor rüzgarıma
ben bu huyunu İstanbul’un., seni sevdiğim kadar çok seviyorum
benzemese de sokakları., çocukluk şehrimin serseri yoksulluğuna
paslanmış kasaturanın., bir elmayı soyarken attığı kahkahalarla.,
ben bu halini İstanbul’un., sana ördüğüm hayallere giydiriyorum…
.
.
Cevat Çeştepe- 2008/2022
“uzun koşu”