Haşim Kalender Şiirleri - Şair Haşim Kal ...

Doksan iki şubatı ayın yirmi altısı
Şafakla beliriyor Ermeni karaltısı
Günahsız sivillerin silahıdır baltası
Bu esaret kalkacak size gelecek sıra
Ermeni’yiz diyenler ses vermiyor bu ara

Gönül bir başkasın gurbet ellerde
Çağlayıp coşmazsın duruldun mu sen
Sessizlik dolaşır senli dillerde
Ağlayıp taşmazsın vuruldun mu sen

Kemale varanın biter çağları

Azrail’i dert etme secdede huzurdasın
Tövbe eyle suçuna karşısında durarak
Zamanın belli değil listede hazırdasın
İmtihanı kendin yap o mizanı kurarak

Eğilmeyen başını haktan yana eğesin

Yıl iki bin on üç kan ağlar Mısır
İslam ülkesinde Müslüman kusur
Şeytanlar emrinde kanlı bu asır
Sisi yi bin parça bölmek isterdim
Ölen çocuklarla ölmek isterdim

Memleketin evladı yüreği batman tartar
Yamulmadı yılmadı Mahsuni Şerif oldu
Verilen değerdir bu ünü sınırı yırtar
Üzerine almadı Mahsuni Şerif oldu

Afşin’i çalar söyler saz beler kucağından

Hadisi bilen Murat fetih der ilk sıradan
Hacı Bayram-ı Veli seçer akı karadan
Çocuğu göstererek nasip etsin yaradan
Hükümdarken olmazsa asker olmaktı görüş
Çocuk padişah oldu bu idi sırra eriş

Bir baktım geriye daha dün gibi
Yaşlandı içimde hasretin babam
Acın taze durur birkaç gün gibi
Haşlandı içimde hasretin babam

Koyduğun kurallar sensizde durur

Farz et ki elimde bir demet gülü
Çalmışım kapını vermeye geldim
Gıptayla seyrettim öten bülbülü
Girip goncaların dermeye geldim

Elinin birini sarsan beline

Beş vaktini camisinde
Kıldırmayan imamlar var
Çok sorulur hamisinde
Bildirmeyen imamlar var

Yedi gün hafta tatili

Dönüp bakınca geriye
Yokların içinde vardık
Girdim şöyle içeriye
Kış ortasında bahardık

Zorların izidir duran