Hasibe Atış Şiirleri - Şair Hasibe Atış

bugün ölümü düşündüm,
sadece ölümü,
çünkü ölüm kadar,sessizdi sokalar
ne hıçkırıklarını duydum,ne gözyaşlarını gördüm.
güneş bile tutsaktı gökyüzünde,
kuşlar ötmüyordu,

siz mi geldiniz
bilmiyordum siz olduğunuzu
ayak seslerinizi duydum ama;
unutmuşum:
ayak seslerinizden tanırdım sizi.
bilirsiniz.

her suskunluğumun ardından
bir yanardağ patlar içimde
ne ağlayabilirim
ne gülebilirim
öncesinde..
... kıyı köşelerde..

Kanadı kırık bir kuş gibiydim o zamanlar,,
Sen beni incitmeden okşayan bir el..
Bir nefeste içimi dolduran bir gül.
Korkaktım, minicikti yüreğim,
Kalbim ağzımda atardı, senle konuştuğum zamanlar.
Adını bilmediğim duygular sarmıştı beni,

geceler hep hüzün mü taşır,
yada sessizlik,
yada karanlık...
niye soğuktur bu kadar,
neden ürperir kimileri karanlıkta,
uyku tutmaz gözlerini neden,

geçen gün yolda yürürken,
çamurun içine atılmış bir gül buldum,
eğilip aldım,
bakıpta geçemedim
içim elvermedi o gülü orda bırakıp gitmeye..
kopmasın diye yaprakları,

diz çöküp duaya kalkacak eller
aciz kullarını affet ya rabbi
günahımız çoktur hatamız çoktur
bize hürmet eyle affet ya rabbi
...

H asretim bir sevdaki; dağların arkasında
A ramızda binlerce insan binlerce sevdalar var
S esi soluğu nefesi gelir uzaklardan
İ çimde güller tutuşur sevdaalar yanar
B en duyarım yine benim feryadımı
E ller bir yabancı gibi bakar

Şurda bir kız oturmuş..
Yalnızlığına sitem ediyor..!
Fakir galiba,gömleği yırtılmış.
Elinde kırmızı bir gül var,
O'nu kokluyor.
Belli ki, bir sevdiği var...

yaktığın yüreğimi söndüremedim
beni ne hallere koydun sevdalım
neden gittin de bir daha dönmedin
saçımı başımı yoldum sevdalım
...
bir çare olmadı gözyaşım bana