Hasibe Atış Şiirleri - Şair Hasibe Atış

Ayrılıklar böyledir işte,
Kimisi unutur,kimisi büyütür içinde.
Bir kasırga gibi,
Her geçen gün,darmadağın eder insanın yüreğini.
Yıkılmadık yer bırakmak istemez.
İnanki;

Yıldızların aşkına,
Bende döndüm şaşkına,
Yıldız aşık olur mu,
Söyle Allah aşkına.........
......................................
Bitti.

Neyimi kıskanacaklar
Şairler kıskanılır benim bildiğim,
Oysa ben
Şair bile değilim..! ! ;

Karanlık çökünce,
Med-cezir olur duygularım.
Yüreğimin kıyılarında..
Gönlüme az yakın.
Belliki yokluğundan
Dönüp bakmıyorlar bile içime....

Karanlık aydınlığa Hasret
Yağmur güneşe.
Siyah beyaza,
Seven sevdalisina
Bende sana papatyam
Gel de ,

Ne yağmurlar yağdı bilsen.
simsekler çaktı gökyüzünde.
Islandı papatya ruhlu kadın
Papatyalar ellerinde...
Sırılsıklam dı
Aşktan mı yagmurdan mı

İki çatalım var,
İki de yüzükten yaptığım papatyalar
Olmasa da olur masam da tabak.
Sen olmayınca,
Sevgini yudum yudum içer ,
hasretini yüreğime çekerim

Sen gittin sevda gözlüm
uzak diyarlara yelken açtın
Ben,
Gözlerimden inci ,inci dökülen gözyaşlarimla beraber.
Camdan izledim sessizce gidişini,
Hüzzam şarkıları söylüyordu ardından dalgalar,

Çoktan çekilmiş pardeler,
Uykuya dalmış şehir
Ben uykusuz,
Bu saatte
Yokluğunu içtim yudum yudum,
Yokluğun zehir.

öyle dolmuşki yüreğim bu gece
sokak lambalarının odamı aydınlattığı bir anda
içim kararmış
gururum kırılmış
gözümden yaş çıkmıyor bu gece
tek tesellim elimde bir kadeh içiyorum