Hasan Yıldız Şiirleri - Şair Hasan Yıldız

Aç..aç pencereyi,biraz memleket kokusu gelsin,
Aç..aç insanlardan memleket mi kalmış,koksun.

2006

Milletin hali perişan
millet bir deri bir kemik
milletin rengi kağıt gibi
millette yoksulluk almış yürümüş
bir zam bastı -devlet-millete
yirminci asrın son çeyreğinde

Uçurumlar var aramızda..Yar

Senin ışıl ışıl gözlerin,aydınlık yarınların
benim kederli bakışlarım,kaygılı yarınlarım
senin kuş tüyü yatakların,panjurlu camların
benim hasırdan tahtadan paçavradan yataklarım

Acideniz dalgalari,
yasli sahilleri döverken
Aklar giyinmis iskeletim
zincirlerini kirar
Sogur ellerim
kilitlenir koynuma

İlahi ruhum sana emanet,
sende bulsun hidayet,
var ise bir habbe kıymetim billah
senin aşkın ile yansın ya Muhammed

Sevmeyi aldık senden,sunduk yare

sevincimi kederimi tütünüyle dürdüğüm
vefa olup kağıdına girdiğim
hasretimle beleyipte sardığım....cığaram
düşlerim süzülür boz dumanında
dudak dudağa emişiriz
ben...sevincimi kederimi,sen illetini

seni severken
ölmeyi kabul etmiştim
artık,
anlamı yok, çıplak kelimeler
dönme...dönme kararından
kır kalemini vefasız...kır,

Bir dere misali kaç baharda coşarız
Katarız önümüze debimizde ki canları
Nereye kadar ki bu coşkulu akışımız
Ulaşınca bir düzlüğe atarız havluları

2006

Gözlerime bakma sevgilim
Uzun bir yol bekliyor onlar
Dağlarıma yağmayın karlar
Zulümle kaplanmış onlar

Beni çok iyi anlarsın,

Ağla,ağla sen ağlamazsan halina kim ağlar
Şakaklarına inerken ağaran perde sen ağla
Çekilirken gözlerinden hayellerin sen ağla
Ağla, kurumadan gözpınarının yaşı,sen ağla

2007