Ey benim selvi boylu sevgilim
Sen gittin gideli perişan oldum
Senmişsin buralarda benim tesellim
Sen gittin gideli tarumar oldum
Göz yaşlarım toprağa düşüyor artık
Ayak altında çınlayan çakıl taşları
Anlat! Kimler geldi geçti yolundan?
Pınar Kayası’ndaki çınar ağaçları
Anlat bana, esen rüzgarları dalından!
Avlu girişinde koca kapı mandalı
Git gülüm arkana bakma sakın
Sensizliği yaşasam ne çıkar
Git ama hatıran bende kalsın
Kaderim terk edilmek ne çıkar
Söndür ey dost içimdeki ateşi
Dokuz ay taşıdın beni karnında
Sıcak yurt verdin bana koynunda
Kollarına sarıp emzirdin bağrında
İstediğin evlat olamadım anam
Ağladım gecelerde kalktın uykudan
Yine aklıma geldin dün gece
Seni düşünüyorum
Kalbim seninle çarpıyor
Karışıyor bir yerlerden gelen melodiyle
Feryadım…
Aşk yabancı bir kelimeydi benim için
Bu dertli şarkılardan aşkı öğrendim…
Şarkılarda duyardım dinlerdim anlamsız
Bu dertli şarkılardan aşkı öğrendim…
Gonca gül dalında bir diken olsam
Bir başka bahara kaldı mutluluğum
İçimde çiçeğe durmadı ağaçlar…
Sevgi yudumlayan sarhoş gibiyken
Tepemde bombadır koskoca yıllr…
Istırap tokmağı güm güm vuruyor,
Kimsesiz tesellisiz ölüyorum
Sana geleceğim yollarda kaldım
Parçalanmış hayalle özlüyorum
Gazel yaprak gibi dallarda kaldım
Canımda dağıldım canan bulmadan
Bana bir dünya gösterin kavgadan uzak
Barışa çağıracak, sevgiye tutsak…
Bana bir dünya gösterin kıskançlığı olmayan
İçten içe, duman duman aşk diye yanan…
Gezdim gördüm insanları ocağında
Ateş olsa ne olur yaz sıcağında
Felek yazmış çileyi ana kucağında
Çalış ta pas tutma diyenlere bak
Sana gelince bir sürü öğüt verirler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!