Hasan Karabay Şiirleri - Şair Hasan Karabay

Bu mu! hürriyet, bu mu özgürlük
Bu mu! bir vatandaşın acı durumu
Bu mu! batının batıl düzeni
Soruyorum,soruyorum gardaş
Bu nasıl kanun,bu nasıl adalet
Hükümet düşmüş kendi zevkine

Hasretin çöküyor birden içime
yalnızlığa mahkum kullar gibisin
Anmadın adımı gider güçüme
Konuşmayan suskun diller gibisin

Arkandan bir sürü ağıtlar yaktım

Acı bir mızrapla vurunca tele
Gönül tellerimi kırıpta gitme
Dilinden dökülen nağmeyle bile
gönül tellerimi kırıpta gitme

Sazımda gizlidir aşkın türküsü

Caddelerin ıssız kimse görünmez
Medeniyet nedir asla bilinmez
Açlıktan ölsende kimseler görmez
Başka neyin vardır katar ki senin

Kimi zıbınlıdır kimi çarşaflı

Saraybosna'da artık,sarı çiçek bahçesi
Her yerde tek açarlar,bosnada binlercesi
Her ceset üstünde; şimdi,açar yüzlercesi
Saraybosna'da artık,sarı çiçek bahçesi

Ilgıt; esen yellerle,sallanır çiçekler

Bu okyanus umman -ı derya
Ömrümüzü yer; dünya, bu ya
Değermi acunda dargın kalmaya
yorgunluk değil mesaj insanlığa

II

GÜZEL ANTEBİM


Güneyde incidir gazi ilimiz
Görmeye değer yer güzel antebim
Esiyor buradan şarka yelimiz

Dargınım dostlara,herkese dargın
Bir araya gelip, biz olamadık
Tek vücut bu yükün altında yorgun
Eğilip,bükülüp düz kalamadık

Sudan sebeplerle kopan iplere

BABALARIN KALBİ TAŞTAN MI GÜLÜM


Sinemi yaralar, senin bu halin
Babalarda yürek, yanmaz mı GÜLÜM
Görüyorum bitmiş, senin mecalin

Medyumlarla dolmuş,her yanı yurdun
Onların halini,sorma ne olur
İçlerine düşen,küçük bir kurdun
Perişan halini,sorma ne olur

Hükmeder Süleyman ins ile cine