Adına
Destanlar yazılan
Adı
Yiğitlik türküleriyle anılan.
Antep'e asla girilmez
Bir kağıt ve titrek bir kalem
nasıl titremesin'ki alem
bugüne kadar hiç eğilmeyen baş
kendinden emin,o herşeyi bilen
Ey! gönül kalemim
EY! gönül çilem
Bir kampanya başlamış Türkiye devletinde
Ermeni den özüre kalkışıyor aydınlar
Sanki tutsak oldular kanunların nezdinde
Beyinleri yıkanmış yola düşmüş aydınlar
Tarih yalan söylemez duymadın mı atandan
Sönük kalır,gündüze güneşler,geceye Ay
Onsekizbin alemde,yanınca nurdan kandil
Kısırlaşmış zamanda,verilince arza pay
Uzanmış sevgine el,hasretti hecene dil
Nasılda yalnızdı,uçsuz bucaksız çölde din,
Ömür denen anlık zaman içinde
Bir süre yanımda kalda öyle git
Hiç aklarım yokken siyah saçımda
Karları başıma salda öyle git
Bir hayat gibisin yaşamım sende
Bir vurdun şaşkına,döndürdün beni
Bahtımı kararttın,vefasız yıllar
Gençliğim mahfoldu,soldurdun teni
Benzimi sararttın vefasız yıllar
Yaşarken sendeki,çileli günü
Bir zamanlar dağların,çiçek açar kokardı
Şimdi sararıpsolmuş,viranedir bağların
Saf tertemiz suların,gürül gürül akardı
Zehre bulanıp kalmış,viranedir bağların
Acı kökenli bitki,ekilmiş tarlalara
Yarattığı alemde hiç,hakkı yokmu Rab'bın
Sahip oldun herşeye,sandın ki alem benim
Bırakıp gideceksin,çağırınca seni Rabb'bın
Gafil olup aldanma,sanma bu dünya benim
Söz vermiştin berzahta,ruh olarak Allah'a
Bir karanlık sokak,ortasında yalnızım
Gece demi yoksa,ben mi öyleyim.
Zaten belli değil,söyle tanrım ney leyim.
Gece demi yoksa,ben mi öyleyim.
Sanki bir sonsuzun yaratığıyım ben
Gözyaşın içinden, akıp giderken
Bu kara günlere, ağlama Tuna
Kıyında yiğitler,cirit atarken
İzlerine bakıp ağlama Tuna
Martılar bir sevda türküsü söyler
gönül nedir bilene gönül veresim gelir
1.nihavend makamı bir sadeddin kaynak eseri. insanı bir miktar kıllandırmıyor değil hani.
gönül nedir bilene gönül veresim gelir
gönülden bilmeyene hissiz diyesim gelir
aşk nedir sevda nedir bunu bilmek gerekir
bunu bilen aşıkı her gün ...