Hasan Karabay Şiirleri - Şair Hasan Karabay

Bir hüzün kapladı bugün içimi
Dertleri sırtıma sardın ACIGÖL
Bu yılda burdaymış evin geçimi
Bahtını bahtıma kardın ACIGÖL

Geçen yıl sürgüde, geçirdim yazı

İçimde saklarım sevdan bendedir
Ateşinle yandım kor ANADOLUM
Egeden güneye gözüm sendedir
Geçmişi tarihten sor ANADOLUM

Batıya uzansam yeşil bağların

MURAT’A

Vahim bir acıyla ayrıldın bizden
Kara haber buya; ulaştı tezden
Naşın geldi bize yıldızeli’nden
Yalnız gitme murat tut ellerimden

Alem, yaratıldı,senin aşkına
Yerle gök ayrıldı,onun adına
Dünya aydınlandı gark oldu nura
Alemlere rahmet hazreti muhammed

Bin yıldır yanan o, ateşler söndü

Asalet parayla pulla alınmaz
Kökünden soyuna konan katıktır
Onurundan ödün vermez kılınmaz
Asalet mayaya konan katıktır

Asalet insanın mihenk taşıdır

Kendini kaptırma aşk yakar gülüm
Geçtiğin yollarda bekliyor ölüm
İçimde yanıpta savrulsa külüm
Kendini kaptırma aşk yakar GÜLÜM

Viran olan bağım hazana dönse

Bu akşam dünyaya, çektim perdeyi
Senin nurun bana,doğana kadar

Bir garip hissettim,bugün serdayı
Güneş ışığını,sağana kadar

Bizim köyden sana,mektup yolladım
Olanı biteni yazdım BE HASAN
Mektubun üstüne,sitem pulladım
Bütün bildiğimi,dizdim BE HASAN

Köy meydanında ki,kahve vardı ya

Kibiri,hasedi,onurmu sandın
Huzura varırken bir bezin olsun
Hazırlığın yoksa Ahrette yandın
Mahşerde sunacak bir tezin olsun

Şu yalan dünyada kim kime güler

Yok olmuş bir kentte,çaresiz bir halk
Ey dünya uykudan,uyan artık kalk.
Yıkılan yerlerde,yatıyor bir halk
Viran olmuş şehre,dönüpte bir bak

Dünyanın önünde,işledin dram