Toprak bahar kokuyor
evrime ötüyor kuşlar
insan böyle havalarda daha bir
kendinin hissediyor kendini
toprak bahar kokuyor
Dirseğime çarpan piyano tuşu
Dinlemelisin onu
Anlatacak sana
Biraz hayal biraz oyun ile
Gerçek olabilecek bir düşü
Bir kadın sevdim.
görsen beni
Kördüm ondan başkasına
sağırdım ondan gelmeyen sese
dilsizdim onsuz muhabbete
ölüydüm onsuz dönen dünyaya
Bir Şeylerin Değili
Ömür kadar su ve rüzgar kadar harap edici (Sisi)
Bir kelime arayarak geçiyor günler
ve ulaşınca insan
Büyük kitabelerin ortak arayışına
yok diyor...
Asma yapraklarını sever misiniz?
Ben severim.
Asma yapraklarına bakan bir dost balkonundan
İnanır mısın delice şeyler oluyor!?
Seviyorsun mesela
Nasıl da delice
Uyur iken
Ayakları yüksek tepeler aşar
Zeytin dalları takılır bileklerine
Hangi çağlayandan çıksa yola
okyanusa ulaşır
Uykusuzların günaydını Hüseyin
Zeus'un gebe kalmış baldırı
Kimsesizin kimsesi
Kış şarabı
Yaz serinliği Hüseyin
Yoldaş terk eder yol Hüseyin
Bu bahar da kal yanımda gitme.
Yaz çabuk biter
seni ninnilerle büyüttüm.
Korku ecel selamıdır
bir ayağım geride,
beni yağmur gibi okşadın gitme.
Bu hikaye ağlayamayan adamın hikayesi
bu benim yaratılışımın ilk öyküsü…
Gözyaşlarını terk eden adam.
Genç bir zeytin ağacının yaşı kadar yıl önce
küçük bir çocuk taşlardan kurduğu kaleler arasında top oynarmış.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!