derin bir nefes
ve bir mangal ateşinde
közlenirken gece
buram buram
kokmalı tenler
bir de…
son sigara tadında yaşamalı hayatı
her an bitiverecekmiş gibi
ve keyif almasını bilmeli…
anlarım benim…
yaşam sizlerin olsun…
Azaldıkça kadeh…
Çoğalıyorum…
Ve bu kalabalık …
Kahrediyor beni…
Kalabalığa inat….
Hadi…
Gün gelir de…
Uyanırsan bir gün
Ve…
Olmadığımı görürsen yanı yastığında
Biliyorum üzüleceksin …
Benim üzülmelerimi hiç bilmediğin gibi
Sızlıyorum
Sızlıyorsun
Anlayacağın sızlıyoruz
Belki de…
İlk kez …
Bu kadar güzel anlaşıyoruz..
en muzip damladır o…
bekler boş bi anını…
ve işte..tam o an
bırakır kendini
yayılır da yayılır….
kalır lekesi…
Tırsıyorum demek biraz kaba kaçacak belki ama
Tırsıyorum be kardeşim
Dikiz aynamda sırıtıyor
Çocukluğumun korkuları
Ay bile terk etmiş bu gece şehirleri
Uzun ince bir yol
yine seğirtip gelmekte penceremin ilişiğine
namussuz bi gece
için için olmuş içim
tenimden seni süzmekteyim
yine seğirtip gelmekte
yine uykudan bi haber gece
değerlerini yitirdiğini fark ettiğin an
fark edeceksin
o yaşam şempanzelerinden
farkının olmadığını
………………….
süzüleceksin…
saatler 3’ü gösteriyormuş…
sordum…
kaç tanesi…
dediler ki hepsi…
iyi de bana sormadılar ki…
Şair Hasan Esat Heptunalı, bilmiyorum beğeniyor mu yazdıklarını? Ama ben çok beğenerek okuyorum kendisini.. İnsan, hep birşeyler buluyor kendinden onun dizelerinde... Şanslı olduğumu düşünüyorum. Şiirleriyle tanışabildiğim için... Umarım yazmaya devam edersiniz...
Özlemle yeni şiirlerinizi bekl ...