Hasan Akay Şiirleri - Şair Hasan Akay

Seviyorum seni
Anladın mı şimdi beni
Aşkın benim kalbimde
Öpünce dudaklarını
Açıldı sevginin yolları
Bana mutluluğu sen verdin

Eskimiş bir plak döner meyhanede
Dumanlar raks eder masalar üzerinde
Geçmiş anılar yaşanır
Sevgili kaybedilirken sevgili aranır.
Burası gözyaşlarının pınarı
Ümitlerin teselli durağı

Kan geldi artık içimden
Silemedim hayalini gözlerimden
Bolca harcadım yıllarımı ömrümden
Bahar hala küskün bana
Açmadımı kalbinde aşk çiçeği
Hatırlamadınmı beni hala hiç

Zambak çiçekleri açtı
Hani sen yoksun ya.
Yine ben pencerelerde
Gözlerim yollarda
Günlerse bir alev gibi
Geçiveriyor..

Nisan yağmurlarıyla yıkanmış tabiatı
Kucaklayan güneşle
Sabah olacak saf ve temiz.
Hayat canlanacak yeniden
Her yerde
Tüm yalnızlıklar kovulmuş

Nazlısın,
Gonca çiçekler gibi
Umutların taze
Umutların tertemiz.
Renkleri,
Bir bohça yapmışsın kendine,

Sen benimsin.
Ölüm bile alamaz seni içimden.
Nalan değilim
Onu çoktan unuttum
İçimde doğmuş bir güneş
Olmuş sıcak,sıcacık bir aşk.

Besle kargayı oysun gözünü
Unuturum mu sanıyorsun bu sözünü
Geçmişin ayna karşısına,tararsın zülfünü
Bir cefa kuyusuna düşürdüm gönlümü.

Her söz kalbe batan bir tiken

Elimde yırtık bir resmin bile kalmadı,
Mutsuzluk kurumuş dudaklarım
İlk baharım,yazım
Nar tanem Garipliğin çökmüş içime
Ellerim sadece boş.
Esin rüzgarlar yanık bağrıma

Hülyalar saplandı çamura
Yakıldı ağıtlar vefasız bir sevgiye
Kara talihim neden böylesin
İçimde zabdedilmeyen bir zehirsin
Kırılırken kanadım
İki damla göz yaşım