Sustum ve kayboldum
Kimse duymasın sesimi
Kimse görmesin beni
Tüm bildiklerimi yok sayarak
İnsanlar içinde kaybolmayı seçtim.
Damla damla yagıp içime düşsen de
El vurup,da devranı döndür sen de
Yüregime tuz ekip pişir sen de
Yemin ederim unutacagım seni
Alıp götürsen beni arşi âlaya
Diz çöküp yalvartsan bile mevlaya
Şah padişah etsen beni dünyaya
Yemin ederim unutacagım seni
Ruhuma mey diye verdin kadehi
Lokman hekim olup bulsan çaremi
Avuçlarıma vadetsende cenneti
Yemin ederim unutacagım seni
Ne varsa bende var saray demiştin
Avuçların dasın kolay demiştin
Benim her halim olay demiştin
Yemin ederim unutacagım seni
Allıma vurup da mühür basardın
Aynalara bakıp kahır yapardin
Kendine taptırıp tavır takardın
Yemin ederim unutacagım seni
Her bahçede cennetin gülümüsün
Gönülleri küstüren birimisin
Öldürüp öldürüp diril tenmisin
Yemin ederim unutacagım seni
Harun yildirim
Bu gün yarin yanına vardım
Yarim kırıp taş etti beni
Bülbül olup bagına yattım
Lal dillerim kuş etti beni
Akıtsam göz yaşımı fırata
Fırat taşar sel olur gider
Sarsam dertlerimi kır ata
Kır at yel alır coşar gider
Uzandım kırık saza dogru
Dertlerim dile gelsin diye
Yolun düşerse bize dogru
Gönlün murada ersin diye
Harun yaslanır koca dağa
Dağların derde gücü yetmez
Elbet düşer can toprağa
Elvan elvan gülleri bitmez
Harun yildirim 6
Benim yandıgım gibi yandı toprak
O nun izni olmadan düşer mi yaprak
eller açıldı yalvarıyoz yarap
Sana şükretmeyen kullara yazık
yandım kül oldum medar sız kullara
Döküldüm savruldum tozlu yollara
Gül olup açmak isterim dallara
Gül için ötmeyen bülbüle yazık
Dünyadayken mahşeri unutanlar
Fani meka nı dünyaya kuranlar
Mahzenli alemi saray sananlar
Cenneti görmeyen kör, kula yazık
Geceler yıldızlar şükran sana
Mehasin,ay gökkubbe sultan sana
Münasıp ferş kainat hayran sana
Güneşin dogmadıgı güne yazık
Bükük dizlerim sani-i zülcelâl
Açık ellerim kadir-i zülkemal
Nurani ibad nefrin verme zeval
El açıp tövbe etmeyen kula yazık
Siir harun yildirim
Cumlelerin anlami
Nurani ibad nefrin verme zeval (nurlu kullara kin nefret verme)
Sani-i zülcelal(ululuk sahibi)
Kadir-i zülkemal (güzellik sahibi)
Medar (sebeb)
Mehasin (güzellik)
Mahzenli (gayar depo)
Feerş (yer yüzü)
Münasib (adınla naminla)
Ben kalkarım koysan bile topraga
Yazdıgım her sözüm perçinler bogar
Hece hece selam verrim yapraga
Bunu bil şairler ölünce dogar
Ben korkagım olmussun sen bir cesur
Ah etmem ömrümden verdigim o yıllara
Her günü saçlarına bir yıldız yaparım
Harcarım gençligi çalarım da taşlara
Verdigim Ömrü ugruna bir gün sayarım
Gönül takviminden yaprak yaprak düşersin
Ciger büryan olur ah edip de biçersin
Çeşmi siyahım bak diyar diyar gezersin
Gurbet elleri de kendime gam sayarım
Ey bülbül ötmeyip efkara mı geldin sen
Güllerin kurumuş feryada mı geldin sen
Yoksa pervaz vurup seyranamı geldin sen
goncaları da ben sana bir gül sayarım
Gidiyorum yarime ben dönmezem gayrı
Erdim muhabbetine ben gelmezem gayrı
Ölürüm dildara ben gam yemezem gayrı
Verdigim ömrü de sana bir gün sayarım
Haruni vardı yare de gönlü hoş oldu
kaşlarımda kır beyaz gözlerim yaş oldu
Sevdalardan elimi çekeli çok oldu
Verdigim ömrü de sana bir gün sayarım
Harun yıldırım
Çayır daki kamışa
Bayır daki yanmışa
Kevser içip kanmışa
Selam olsun ALLAHIM
Agaç taki yemişe
Mubella çehrene bir laf söylenmez oldu
Gülşende açan güller gibi diktim seni
Efsun gönlüm gayrı handa eglenmez oldu
Gönül sayfama dügme dügme taktım seni
Sanki mahşer meydanı olmuş şaşıyorum
Elimde mendille bekledim dal dibinde
Bir falcı geldi dedi çıkmıyor fallarda
Sanki bir volkan koptu patladı içimde
Asdımda umutlarımı kaldı dallarda
Sen git falcı indirdin gönlume bir kepenk
Canım dediklerin elleri şişeli
Kırdıgın mermerler altı köşeli
Ana yüregin karanfil döşeli
Söküpde viran ettin canım ogul
Akıl dedigin akıl şimdi hasta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!