Harun Yıldırım 6 Şiirleri - Şair Harun Y ...

Şerber diye içtim elinden ahu Aşkın bana hem mezar hem kör kuyu Yandı yüregim yandıkca gör yahu El aman muhabbet bagım el aman Sana kem gözle bakan olur aman El aman gül yüzlü canım el aman Tutulsun lal konuşan diller aman El aman ceylan gözlü yar, el eman Kim sarar bu yarayı varmı hekim Kendine muterif ol magrur hakim Gökkubbe olsada çökersin lakin Vay aman çaresiz yarim vay aman Haruni cekti elini dünyadan Umudu kesdi zuhurlu sevdadan Dostta rahmet ister yüce mevladan El aman gönül dildarım el aman Harun yildirim

Şu yer yüzünde asaletin yeter
Şahin bakışlı cesaretin yeter
Ahi evran da hidayetin yeter
Dik duruşunla faziletim yeter

Malazgirte gel yigit hür meydanı

Ey dünyada murat verenmeyen felek
Bitmedim ne yapacaksın be dönek
Varsa bana kastın söyle de bilek
Yıktın umutlarımı savurdun beni

Haruni irem bahçesi dir görmedin

Çıktım gökyüzüne, sevmedim indim aleme
Adım adım vurup, seyrana gezmeye geldim
Alem derki durma,satır satır dök kaleme
Harabat dünyaya, destanlar yazmaya  geldim

Gönül ateşiyle,yaktım can bozanı bile

Yüregimde bitmeyen ızdırap var İçin için yandım vermedim zarar Aşkın ile eyle beni  bahtiyar Seni sevdimi diyemedim nazli yar İlmik ilmik gönlümde tohum saçtım Senin hüznünü benim aşkım sectim Kalbimden gönlüne pençere açtım Kuş olup da ucamadın nazlı yar Bitsin gönlümüzde bir gül bir lale Birimiz sultan birimiz şehzade Gönül tacımı verdim al tak işde Yıktın sarayıköşkümü nazlı yar Siir harun yildirim

Naçar kaldım yardan yürek pare pare Döküldü gözümden yaşlar tane tane Kör bir cana düstü yürek yane yane Gel yarim gel ölmeden mest eyle beni Küsme gayrı oturupda konuşalım Gönüllerle hak yolunda birleşelim Dost sofrasında muhabbete eyleşelim Gel yarim gel oturda test eyle beni Ömür gelip geçiyor dünya yalandır Gelde gör neler çektim halim yamandır Can toprak olurda eserin kalandır Gel yarim gel sevmezsen dost eyle beni Haruni yanar söyler mevla demiştir Yusufun düştügü kuyuya inmiştir Muhammed sevdasıyla hakkı bulmuştur Yarrabbim cennetinde gül eyle beni Harun yildirim

Eyy yar aşk ver,dedim çöle düşürdün Yandım su verdedim göle düşürdün Rezil ettin beni dile düşürdün Sag yanım degil sol yanım acıyor Aşkımın mezarını kazdım gömdüm Kaçkere tövbe ettim hakka döndüm Kor ateşlerde yaktın gayrı söndüm Hatırladıkca yüregim yanıyor Egmedim kimseye bu dik başımı Vurdunda çatlattın gönül taşımı Hangi gün geldin sildin göz yaşımı Bu yagmur degil gözlerim aglıyor harun yildirim

Yar deyip geceye sarıldım İnce uzun yola koyuldum Türlü türlü yerden atıldım Dünya bir han konar göçerim Ayrılık yeli yardan geldi Nur üstüme kardan geldi Elvan elvan nardan geldi Tane tane dizer göçerim Ah Gençligim gitti gideli Aşk gömleni giydi giyeli Göz leylayı gördü göreli Mecnun olur çöle göçerim Yollarıma bak diye yazmış Bizim eller güz diye yazmış Sil göz yaşını diye yazmış Sel olur da göle düşerim Harun yildirim 03/03/2012 01.h.35

Kör dünya takılı; falcıların halkasında
Muşamba sarılı; hokkabazın muskasında

Öyle  bir sinek ki; uçar da yaprağa gelir
Bindiğin otobüs; son durak toprağa gelir

Uyan kürt kardeşim uykudan uyan
Düşman edecekler bizi yokmu duyan
Ne farkımız var sen şehmuz ben hasan
Türk kürt ayrım yok bizimdir bu vatan

Hakkariden geçit verme itlere